یادش بخیر سبزی یاس و صداقت گل سرخ

که در کوچه های مهربانیت نشسته بود

و اوای دلت همه جا را عطر اگین کرده بود

یادش بخیر

سکوت خسته و معصومانه ات

که از پشت پنجره ی ارزوهای کودکی

نگاهم می کرد

یادش بخیر

دستان اسمانیت دلم را به رسم عشق نمناک می کرد

حال بهار دلم حکایت دیگریست

یاس باغم خشکیده

همه ی باغم در انتظاری مبهم و زرد

تو رفتی و قسم به صداقت گل سرخ

بعد رفتنت دیگر یاسم سبز نشد

من در خاطراتم  نگاه صمیمانه ات ر ا هر روز نقاشی می کنم

خلوتگاه دلم میان اسمان دیدگانت

میان حریم نگاه سبز یک شعر

در شهر رویا با نگاهی پاک

با ارزویی از جنس طلوع , گم شد

من در ارزوی هجرت

هجرتی مانند هجرت پرندگان........

حکایت عشق.......!
شورش
با ورود خود کلبه ی فقیرا نه ام را مزین ساختید
من تنهایم
با تو ام
[عناوین آرشیوشده]